1. Przygotowanie auta do zdjęć

Nawet najlepiej wykonane zdjęcia nie będą prezentować się efektownie, jeśli samochód nie jest odpowiednio przygotowany. Klasyki są szczególnie wrażliwe na zabrudzenia, refleksy i zacieki — wszystko to widoczne jest na fotografii kilkukrotnie mocniej niż na żywo.

Zadbaj przede wszystkim o:

• Czystość nadwozia – lakier musi być wolny od smug, kurzu i zacieków. Chromy warto dodatkowo wypolerować, bo odbijają światło w sposób, który potrafi nadać zdjęciu wyjątkowej głębi.
• Opony – ich połysk lub mat (zależnie od stylu epoki) ma znaczenie. Część fotografów matowi opony w sportowych klasykach, aby nie wyglądały sztucznie.
• Wnętrze – kurz na desce rozdzielczej, odciski palców na chromowanych gałkach, nieuporządkowane pasy bezpieczeństwa — wszystko to może zrujnować zdjęcie wnętrza.
• Szyby – refleksy i odciski palców są koszmarem fotografa. Warto wytrzeć je tuż przed sesją, najlepiej neutralnym środkiem bez smug.

Ostatecznie przygotowanie samochodu jest jak przygotowanie modela do sesji zdjęciowej – im więcej uwagi poświęcisz szczegółom, tym mniej poprawek będzie potrzebne w późniejszej obróbce.

2. Jaki sprzęt fotograficzny sprawdzi się najlepiej

Chociaż profesjonalny sprzęt fotograficzny ułatwia pracę, to nie on decyduje o jakości zdjęcia. Znacznie ważniejsze jest zrozumienie optyki i światła. Jednak istnieją pewne elementy wyposażenia, które sprawią, że fotografowanie klasyków będzie łatwiejsze i bardziej efektywne.

Aparat — lustrzanka, bezlusterkowiec czy dobrej klasy kompakt? Wszystko zależy od stylu pracy. Bezlusterkowce pozwalają szybciej podglądać efekty i mają świetny autofocus w ruchu. Lustrzanki dają wyjątkowo naturalną plastykę obrazu, która dobrze komponuje się ze stylistyką klasyków.

Obiektywy — najlepiej mieć trzy:

• Szeroki kąt (24–35 mm) – do fotografii całego auta, zwłaszcza w ciasnych przestrzeniach.
• Standard (50 mm) – idealny do zdjęć naturalnych, bez przerysowania proporcji.
• Teleobiektyw (85–135 mm) – świetny do detali i zdjęć dynamicznych.

Akcesoria również mają duże znaczenie. Statyw pomaga tworzyć zdjęcia o wysokiej ostrości w słabym świetle, a filtry polaryzacyjne potrafią zredukować odbicia na lakierze i szybach. Torba z zestawem ściereczek z mikrofibry to konieczność – pozwala na szybkie poprawki w terenie, gdy zauważysz pyłek lub smugę, która nagle pojawi się na aucie.

3. Sztuka pracy ze światłem – złota godzina, cienie i refleksy

Światło to najważniejszy element fotografii, zwłaszcza przy fotografowaniu klasyków, których bryła i detale reagują na nie wyjątkowo efektownie. Dla fotografa zabytkowych aut światło potrafi być zarówno największym sprzymierzeńcem, jak i wrogiem.

Złota godzina – czas tuż po wschodzie lub przed zachodem słońca – to najlepszy moment na sesję. Światło jest miękkie, ciepłe, niskie i podkreśla linie karoserii, nie tworząc ostrych, nieprzyjemnych refleksów. Klasyki fotografowane o tej porze zyskują atmosferę nostalgii, która idealnie podkreśla ich charakter.

Unikaj południowego słońca – twarde, ostre światło potrafi zniszczyć nawet najlepszą kompozycję. Odbicia od chromów stają się zbyt kontrastowe, a lakier zaczyna „świecić się” w niekontrolowany sposób.

Cienie są równie ważne jak światło. Uzupełniają formę samochodu, dodają mu głębi i trójwymiarowości. Klasyk fotografowany bez cieni staje się płaski, pozbawiony dramatyzmu i charakteru.

W przypadku zdjęć w pochmurny dzień warto wykorzystać naturalny softbox, jaki tworzy niebo. Chmury równomiernie rozpraszają światło, co pozwala wykonać bardzo efektowne zdjęcia detali bez ostrych refleksów.